Zawartość
Wraz z Oculus Rift S, Oculus Quest na Androida, Vive Cosmos i innymi urządzeniami, które wkrótce pojawią się wkrótce, wirtualna rzeczywistość może cieszyć się z drugiego przyjścia - być może wreszcie zepsucia rynku. Mimo naiwności VR na pewno nie jest „martwe”.
Jednak nie tylko VR wytwarza fale. Równie ekscytujące, a może nawet bardziej, jest pojawienie się porównywalnych technologii, takich jak AR i MR. AR to „rzeczywistość rozszerzona”, podczas gdy MR to „rzeczywistość mieszana”. Obie te opcje przynoszą coś innego, ale podobnego do tabeli i są równie ważne na swój sposób. Żonglowanie wszystkimi tymi koncepcjami może być jednak nieco mylące dla niewtajemniczonych, więc przyjrzyjmy się dokładnie, jak działa każda z tych technologii i jak się różnią. To AR vs VR, showdown, który określi naszą przyszłość!
AR vs. VR: rzeczywistość rozszerzona czy rzeczywistość wirtualna?
Rzeczywistość rozszerzona a rzeczywistość wirtualna. U podstaw mamy dwie podobne technologie, ale są pewne kluczowe różnice. Najłatwiejszym rozróżnieniem między rzeczywistością rozszerzoną a rzeczywistością wirtualną jest to, że rzeczywistość wirtualna Cię zanurza entjapolegać do wirtualnego świata, podczas gdy rzeczywistość rozszerzona po prostu nakłada wirtualne elementy na świat rzeczywisty. Wiesz, prawdziwa rzeczywistość (RR?).
Zestaw słuchawkowy rzeczywistości wirtualnej zwykle używa jednego lub dwóch ekranów, które są trzymane blisko twarzy i oglądane przez soczewki. Następnie wykorzystuje różne czujniki w celu śledzenia głowy użytkownika i potencjalnie jego ciała podczas ruchu w przestrzeni. Korzystając z tych informacji, renderuje odpowiednie obrazy, aby stworzyć iluzję, że użytkownik porusza się po całkowicie obcym środowisku.
W przypadku urządzenia takiego jak HTC Vive lub nawet bardziej swobodnych gadżetów, takich jak Google Daydream, użytkownicy mogą swobodnie rozglądać się po tej wirtualnej rzeczywistości i wchodzić w nią w różnym stopniu (w zależności od opcji sterowania). Potężniejsze zestawy słuchawkowe zasilane z komputera PC i nadchodzące samodzielne urządzenia dodatkowo umożliwiają „sześć stopni ruchu”, co oznacza, że możesz rzeczywiście wstać i chodzić, jednocześnie uważając, aby nie upaść na rzeczy w prawdziwym świecie.
Z drugiej strony rzeczywistość rozszerzona zwykle korzysta z okularów lub kamery przelotowej, dzięki czemu użytkownik może zobaczyć rzeczywisty świat wokół nich w czasie rzeczywistym. Elementy cyfrowe będą wówczas albo rzutowane na szybę, albo będą wyświetlane na ekranie nad kanałem kamery. Istnieją duże podobieństwa między AR i VR: oba prawdopodobnie używają pewnego rodzaju zestawu słuchawkowego (choć nie zawsze), i oba zwykle używają żyroskopów i innych czujników do śledzenia ruchów użytkownika. Jednak AR zwykle wymaga nieco mniejszej mocy obliczeniowej w porównaniu z VR, ponieważ nie trzeba renderować pełnej sceny. Do renderowania dinozaura potrzeba mniej wielokątów niż całej sceny jurajskiej.
Wymaga jednak pewnego stopnia „wizji komputerowej”. Jest to dziedzina informatyki, która pozwala urządzeniu zrozumieć otaczający go świat, dzięki czemu elementy cyfrowe mogą być poprawnie umieszczone. Jest to technologia, która pozwala na śledzenie pozycji „na lewą stronę” bez potrzeby wykrywania przez użytkownika sygnałów nawigacyjnych, a ta sama technologia pozwoli urządzeniom takim jak Oculus Quest na Androida zapewnić pełną swobodę ruchów bez użycia czujniki zewnętrzne. Jednak w wielu aplikacjach AR niezbędna ilość wizji komputerowej jest znacznie mniejsza; wiele urządzeń można uzyskać, po prostu rozumiejąc określone obiekty i punkty odniesienia na świecie.
