Zawartość

• Google tylko przez krótki czas postrzegał tablety jako sposób na rzeczywistą produktywność
• Tablety z Androidem zawsze były obywatelami drugiej kategorii
• Nie było zachęty dla twórców aplikacji na Androida
• Co dobrze zrobił iPad?
• Co dalej?

Tablety są takie dziwne. Czy to tylko duże telefony? Czy są to zamienniki laptopów? Coś zupełnie innego? Nie sądzę, żeby producenci znali odpowiedź na to pytanie.

Dziś przypada siedem lat istnienia Nexusa 7. To urządzenie zostało zauważone przez Google w branży tabletów. Pomógł odrodzić szereg urządzeń w ciągu następnych kilku lat, takich jak Nexus 10, Pixel C i Pixel Slate. Niestety od tego czasu zainteresowanie tabletami z Androidem spadło do rekordowo niskiego poziomu. Tak nisko, że Google postanowił całkowicie zamknąć dział tabletów, przenosząc pracowników do pracy na Chromebookach i innych projektach.

Czy któryś z moich obserwujących używa tabletu z Androidem? Czemu? Co jest dobre, a co okropne?

- David ImeI (@DurvidImel) 8 lipca 2019 r

Stało się tak z wielu powodów, ale po uzyskaniu opinii od ogromnej liczby użytkowników tabletów z Androidem wymyśliłem kilka podstawowych czynników.

Google tylko przez krótki czas postrzegał tablety jako sposób na rzeczywistą produktywność

W lutym 2011 r. Firma Google wydała system Android 3.0 Honeycomb, system operacyjny zbudowany specjalnie na tablety. Aktualizacja obejmowała między innymi takie widżety, których rozmiar można zmieniać, obsługę urządzeń USB i wiele dostosowywanych ekranów głównych - wszystko to dobre dla wydajności! Wiele tabletów zostało następnie dostarczonych w celu zdobycia udziału w rynku nad iPadem. Google szybko zdało sobie sprawę, że ludzie nie kupują iPadów ze względu na produktywność - kupowali je dla rozrywki. Większe ekrany były znacznie lepsze do oglądania YouTube i czytania wiadomości, a także wygodniejsze niż noszenie dużego laptopa. Jeśli chciałeś być produktywny, po prostu użyłeś „prawdziwego komputera”.

Kiedy siedem lat temu Google wypuściło Nexusa 7, skoncentrowało swoje wysiłki na tym właśnie: rozrywce. Usługi takie jak Filmy Google Play i Książki Google Play zostały uruchomione zaledwie kilka miesięcy wcześniej, a Google sprzedał Nexusa 7 jako bardziej udoskonaloną przeglądarkę internetową. Nagle użytkownicy mieli cały świat rozrywki na wyciągnięcie ręki na większym ekranie. To spowodowało dużą początkową sprzedaż Nexusa 7.

Telefony stały się duże ... i wciąż stają się większe

Problem polega na tym, że Google nie bierze pod uwagę. Ponieważ telefony stały się znacznie większe, a procesory znacznie szybsze, zapotrzebowanie na dedykowane komputery osobiste zaczęło się zmniejszać. Samsung Galaxy Note stworzył wyścig, który wciąż trwa, a ulepszenia instrukcji na zegar (IPC) w chipsetach smartfonów ewoluowały nawet szybciej niż ich tradycyjne odpowiedniki komputerowe. Całą uwagę przyciągały telefony, a tablety uznano jedynie za środek do zabawy i rozrywki.

Tablety z Androidem zawsze były obywatelami drugiej kategorii

Nexus 7 został uruchomiony z Androidem 4.1 Jelly Bean, systemem operacyjnym przeznaczonym do pracy zarówno na telefonach komórkowych, jak i tabletach. Chociaż utrzymywał niektóre funkcje związane z wydajnością zadebiutowane w Honeycomb, było jasne, że Google przeniósł priorytet z powrotem na smartfony. Rozrywka to nazwa gry na urządzenia mobilne, a jeśli ludzie mogliby oglądać treści na swoich telefonach podczas podróży i przejść do większego, wygodniejszego oglądania w domu, dlaczego by nie mieli? Ludzie nadal mieli komputery stacjonarne i laptopy do „prawdziwej pracy”, więc produktywność została na marginesie.

W ciągu najbliższych kilku lat potrzeby ludzi szybko zmieniły się z „więcej sposobów na rozrywkę” na „więcej sposobów na produktywność”. Gry takie jak Angry Birds były wciąż pobierane, ale aplikacje produkcyjne takie jak Slack i Todoist zaczęły działać na skalę globalną . Ludzie zdawali sobie sprawę, że urządzenia mobilne mogą pozwolić im pracować nie tylko w biurze, ale także podczas dojazdów do pracy. W przypadku bardziej podstawowych zadań, takich jak organizacja, planowanie i komunikacja, smartfony działały świetnie, ale pozostały mniej wydajne w przypadku bardziej intensywnych zadań, takich jak pisanie i edycja wideo. Ludzie chcieli więcej nieruchomości ekranowych i urządzenia, które mogłyby nadążyć.

Oczywistym miejscem do poszukiwania większej ilości ekranu jest laptop, ale świat był bardziej obsesyjny na punkcie przenośności niż kiedykolwiek wcześniej. „Cienki i lekki” przejął prawie każdy segment technologii. Logicznym następnym krokiem były tabletki.

Podczas gdy tablety z Androidem były tanie i słabo zasilane, programiści iOS zaczęli postrzegać iPada jako poważny koń produktywny.Deweloperzy szybko skorzystali z tego, a użytkownicy byli głodni zrzucania swoich laptopów.

Producenci tabletów z Androidem tradycyjnie stosowali tanie układy, aby utrzymać niskie koszty, ponieważ, szczerze mówiąc, zużycie wideo i treści pisanych nie jest energochłonne, ale Apple zawsze utrzymywał iPada jako urządzenie flagowe. Nawet wtedy, gdy jego podstawowym zastosowaniem była rozrywka, iPad był wyposażony w ten sam flagowy procesor, co jego iPhone. Gdy iPhone stawał się szybszy i bardziej wydajny, podobnie iPad, a programiści szybko to kompensowali.

Nie było zachęty dla twórców aplikacji na Androida

Google pozostawił programistom optymalizację swoich aplikacji zarówno na telefony, jak i tablety, ale telefony z Androidem nadrabiały zaległości na tabletach, a tablety nie miały żadnej realnej wartości w porównaniu do zużycia treści. Optymalizacja aplikacji pod kątem innego urządzenia wydawała się bezużyteczna. Pozwolenie Androidowi na naturalne skalowanie Twojej aplikacji było najprostszą opcją, ale aplikacje często pozostawały z nieproporcjonalnie dużą ilością białej przestrzeni i brzydkimi interfejsami.

Tylko kilka firm - zwłaszcza Samsung i Huawei - włożyło trochę wysiłku, aby tablety z Androidem stały się prawdziwą konkurencją dla iPada. Samsung wykorzystał flagowe procesory i zbudował pióro, klawiaturę oraz usługi, takie jak Dex, które mają sprawić, że tablet bardziej przypomina komputer stacjonarny. Jednak w porównaniu z systemem Android 3.0 Honeycomb, Android nigdy nie był tak naprawdę zoptymalizowany, aby obsługiwał interfejsy tabletu. Jest to widoczne w naszej recenzji Samsung Galaxy Tab S4. Chociaż pochwalam wysiłki Samsunga, aby uczynić Androida użytecznym interfejsem tabletu, słaba optymalizacja aplikacji przez programistów sprawia, że ​​prawie każdy tablet z Androidem jest trudny do sprzedania.

Google wie o tym i dlatego przestał opracowywać własne tablety z Androidem. Pixel Slate obsługuje system operacyjny Chrome, który stał się nowym priorytetem Google dla urządzeń mobilnych. Jeśli wszystko jest aplikacją internetową, a opcjonalnie możesz również uruchamiać aplikacje na Androida, problem aplikacji powinien teoretycznie rozwiązać się sam. Niestety, system operacyjny Chrome nigdy nie został zbudowany dla interfejsu dotykowego.

Pixel Slate wydawał się być ostatnim krokiem Google'a. Po tym, jak przeważnie przeszła flop, Google postanowił na razie całkowicie wycofać się z miejsca na tablet.

Co dobrze zrobił iPad?

W czerwcu Apple zaprezentowało iPadOS, aktualizację ukierunkowaną prawie wyłącznie na wydajność. Ludzie coraz częściej chcą wykonywać więcej pracy na urządzeniach „mobilnych”. Tam, gdzie telefony wciąż mogą tego nie robić z powodu złego pisania i małego ekranu, iPad wypełnia pustkę. Jest bardziej przenośny niż laptop, ale bardziej zorientowany na produktywność niż smartfon, a Apple się w to angażuje.

Plaster miodu wyprzedzał swój czas.

Apple właśnie dodaje funkcje, które zadebiutowały osiem lat temu w Android Honeycomb, ale świat jest teraz inny. Dostęp do zewnętrznych nośników USB, przypiętych widżetów pulpitu i funkcji podziału ekranu to wszystkie funkcje zwiększające wydajność. Ludzie chętnie je pożerają w 2019 roku. IPad nie jest już postrzegany jako urządzenie zawierające tylko treść - wiele osób używa ich jako swoich głównych komputerów. Znani fotografowie Ted Forbes i Brian Matiash używają swoich iPadów każdego dnia do wysokiej klasy edycji wideo i zdjęć, głównie dzięki wsparciu programistów.

Innym powodem sukcesu iPada jest ciągłe wsparcie i doskonalenie samego Apple. Interfejsy API dla programistów, takie jak Metal, sprawiają, że aplikacje działają znacznie lepiej na sprzęcie Apple. Programiści mogą szybko wykorzystać tę moc w swoich aplikacjach zwiększających wydajność. Chociaż Google wykonał świetną robotę, rozszerzając opcje językowe, trudno jest zaprzeczyć, że Apple może sprawić, że jego sprzęt będzie intratny dla programistów.

Dla konsumentów głównym powodem, dla którego warto kupować iPada, jest konsekwencja. IPad zawsze zachowywał się jak iPad od pierwszego modelu. Jeśli je kupisz, wiesz, w co się pakujesz. Rynek tabletów z Androidem to w najlepszym wypadku bzdura.

Google Pixel jest jednym z niewielu produktów Google, które mają spójny, iteracyjny schemat projektowania. Gdyby Google zrobił to samo z tabletami, moglibyśmy zauważyć pewną poprawę, która w końcu może przekonać ludzi do zmiany.

Co dalej?

Na razie własne tablety z Androidem są martwe. Samsung i Huawei będą nadal starać się nabrać luzu, ale jeśli Google nie zainwestuje w tworzenie oprogramowania dla własnego sprzętu, trudno będzie zobaczyć tablety z Androidem, które wywrą znaczący wpływ na szerszy rynek.

Mimo to opłakuję Nexusa 7. Dla mnie ta pierwsza próba od Google była magiczna, być może dlatego, że rynek był wciąż świeży, a możliwości tabletów jeszcze nie zostały zbadane. Ostatecznie tablety z Androidem nigdy nie miały skoncentrowanej wizji. Na razie Chromebooki wyglądają na przyszłość firmy. Przez pewien czas możemy nie widzieć żadnych tabletów od Google, ale pewnego dnia mam nadzieję, że zobaczy światło i ponownie stanie się prawdziwym konkurentem na iPadzie. Rynek tego potrzebuje.