Zawartość

• Powstanie Androida
• Przygotowanie do uruchomienia systemu Android 1.0
• O co chodzi z tymi słodkimi pseudonimami?
• Logo Androida
• Po co używać posągów do symbolizowania nowych wersji Androida?
• Android 1.5 Cupcake
• Android 1.6 Donut
• Android 2.0-2.1 Eclair
• Android 2.2 Froyo
• Android 2.3 Gingerbread
• Android 3.0 Plaster miodu
• Android 4.0 Ice Cream Sandwich
• Android 4.1-4.3 Jelly Bean
• Android 4.4 KitKat
• Android 5.0 Lollipop
• Android 6.0 Marshmallow
• Android 7.0 Nougat
• Android 8.0 Oreo
• Android 9.0 Pie
• Odświeżenie marki: Android 10
• Wniosek

Czasami wydaje się, że od zawsze używamy mobilnego systemu operacyjnego Google na naszych urządzeniach z Androidem. Jednak minęło mniej niż 10 lat, odkąd pierwszy oficjalny telefon z Androidem zadebiutował wśród konsumentów w sklepach. Decyzja Google o wprowadzeniu Androida jako systemu operacyjnego typu open source pozwoliła mu zyskać dużą popularność wśród producentów telefonów innych firm.

Zaledwie kilka lat po uruchomieniu Androida 1.0 smartfony z zainstalowanym systemem operacyjnym były wszędzie. Teraz stał się najpopularniejszym mobilnym systemem operacyjnym na świecie, pokonując wielu konkurentów, takich jak Symbian, BlackBerry, Palm OS, webOS i Windows Phone. IOS firmy Apple jest jedyną platformą, która nadal jest poważnym konkurentem dla Androida, i nie wygląda na to, aby zmieniła się w najbliższym czasie.

Powstanie Androida

W październiku 2003 r., Na długo przed użyciem terminu „smartfon” przez większość społeczeństwa, a kilka lat przed ogłoszeniem przez Apple pierwszego iPhone'a i iOS, firma Android Inc została założona w Palo Alto w Kalifornii. Jego czterema założycielami byli Rich Miner, Nick Sears, Chris White i Andy Rubin. W momencie jego publicznego założenia Rubin powiedział, że Android Inc zamierza opracować „inteligentniejsze urządzenia mobilne, które są bardziej świadome lokalizacji i preferencji właściciela”.

Chociaż brzmi to jak podstawowy opis smartfona, Rubin ujawnił w mowie w Tokio w 2013 r., Że system operacyjny Android miał pierwotnie poprawić systemy operacyjne aparatów cyfrowych, jak donosi PC World. W 2004 roku firma przedstawiła informacje inwestorom, które pokazały, jak system Android zainstalowany na kamerze łączy się bezprzewodowo z komputerem. Ten komputer łączyłby się następnie z „Android Datacenter”, gdzie właściciele kamer mogliby przechowywać swoje zdjęcia online na serwerze w chmurze.

Oczywiście zespół Androida nie pomyślał początkowo o stworzeniu systemu operacyjnego, który sam stanowiłby serce kompletnego mobilnego systemu komputerowego. Ale nawet wtedy rynek samodzielnych aparatów cyfrowych spadał, a kilka miesięcy później Android Inc zdecydował się zmienić bieg w kierunku korzystania z systemu operacyjnego w telefonach komórkowych. Jak powiedział Rubin w 2013 roku: „Dokładnie ta sama platforma, dokładnie ten sam system operacyjny, który zbudowaliśmy dla kamer, który stał się Androidem dla telefonów komórkowych”.

W 2005 r. Powstał kolejny duży rozdział w historii Androida, kiedy firma została przejęta przez Google. Rubin i inni członkowie-założyciele kontynuowali rozwój systemu operacyjnego pod nowymi właścicielami. Podjęto decyzję o wykorzystaniu Linuksa jako podstawy systemu operacyjnego Android, co oznaczało również, że sam Android można oferować innym producentom telefonów komórkowych za darmo. Google i zespół ds. Androida uważali, że firma może zarabiać, oferując inne usługi korzystające z systemu operacyjnego, w tym aplikacje.

Rubin pozostał w Google jako szef zespołu ds. Androida do 2013 r., Kiedy to Google ogłosił, że opuści ten oddział. Pod koniec 2014 r. Rubin całkowicie opuścił Google i uruchomił inkubator przedsiębiorczości startupów. Na początku 2017 r. Rubin oficjalnie ujawnił swój powrót do branży smartfonów, ogłaszając swoją firmę wprowadzeniem telefonu Essential Phone z systemem Android.

Przygotowanie do uruchomienia systemu Android 1.0

W 2007 roku Apple wypuścił na rynek pierwszego iPhone'a i zapoczątkował nową erę w komputerach przenośnych. W tym czasie Google nadal działało w tajemnicy na Androidzie, ale w listopadzie tego roku firma powoli zaczęła ujawniać plany walki z Apple i innymi platformami mobilnymi. Wykorzystano utworzenie tak zwanego Open Handset Alliance, które obejmowało producentów telefonów takich jak HTC i Motorola, producentów układów takich jak Qualcomm i Texas Instruments oraz operatorów, w tym T-Mobile.

Następnie Eric Schmidt, prezes i dyrektor generalny Google, powiedział: „Dzisiejsze ogłoszenie jest bardziej ambitne niż jakikolwiek„ telefon Google ”, o którym prasa spekulowała w ciągu ostatnich kilku tygodni. Naszą wizją jest to, że potężna platforma, którą przedstawiamy, będzie zasilać tysiące różnych modeli telefonów ”.

Google podobno miał co najmniej dwie wersje alfa Androida wydane wewnętrznie, zanim firma uruchomiła publiczną wersję beta wersji 1.0 dla programistów 5 listopada 2007 r., Mniej więcej w tym samym czasie, kiedy ogłosiła Open Handset Alliance. Opracował także swój własny wewnętrzny telefon referencyjny o nazwie kodowej „Sooner”, który nigdy nie został udostępniony publicznie.Kilka lat później programista Steven Troughton-Smith otrzymał jeden z tych wczesnych telefonów referencyjnych i opublikował zdjęcia oraz własne wrażenia z „Wcześniej”. Jak widać, ogólny wygląd tego telefonu bardziej przypominał telefony BlackBerry niż iPhone'a , w czasie, gdy wiele osób było sceptycznie nastawionych do urządzeń „tylko z ekranem dotykowym”.

We wrześniu 2008 roku został ogłoszony pierwszy smartfon z Androidem, T-Mobile G1, znany również jako HTC Dream w innych częściach świata. W sprzedaży trafił do sprzedaży w październiku tego roku. Telefon z wysuwanym 3,2-calowym ekranem dotykowym w połączeniu z fizyczną klawiaturą QWERTY nie był cudem projektowym. Rzeczywiście, telefon otrzymał złe recenzje od mediów. Urządzenie nie miało nawet standardowego gniazda słuchawkowego 3,5 mm, które w przeciwieństwie do dzisiejszych, było de facto funkcją telefonu wśród konkurencji Androida.

Jednak system operacyjny Android 1.0 miał już znaki handlowe biznesplanu Google dla systemu operacyjnego. Zintegrował szereg innych produktów i usług firmy, w tym Mapy Google, YouTube i przeglądarkę HTML (wcześniejszą niż Chrome), która oczywiście korzystała z usług wyszukiwania Google. Miał także pierwszą wersję Android Market, sklep z aplikacjami, który Google z dumą stwierdził, że będzie miał „dziesiątki unikalnych, pierwszych w swoim rodzaju aplikacji na Androida”. Wszystkie te funkcje brzmią teraz dość prymitywnie, ale to był dopiero początek wzrostu Androida na rynku urządzeń mobilnych.

O co chodzi z tymi słodkimi pseudonimami?

Podczas gdy większość wydań Androida ma krystaliczne lub deserowe nazwy kodowe, pierwsza wersja systemu operacyjnego (1.0), która została publicznie wydana we wrześniu 2008 roku, w ogóle nie miała nazwy kodowej, ani wewnętrznej, ani publicznej, zgodnie z tym, co inżynier Android, Jean -Baptiste Queru powiedział Android Police w 2012 r. Android 1.1, wydany w lutym 2009 r., nie miał publicznej nazwy kodowej. Jednak podobno używał wewnętrznej nazwy „Petit four” podczas opracowywania w Google. Nazwa nawiązuje do francuskiego deseru.

Dopiero po premierze Androida 1.5, zaledwie kilka miesięcy później, w kwietniu 2009 r., Wersja systemu operacyjnego otrzymała swoją pierwszą publiczną nazwę kodową: „Cupcake”. Zasługą nazewnictwa wersji Androida po słodkich cukierkach i deserach jest tradycyjnie jego wersja kierownik projektu w Google, Ryan Gibson, ale jego konkretne powody używania takiej nazwy pozostają nieznane. Kiedy Google wypuściło Androida 4.4 KitKat, zaoferowało „oficjalne” oświadczenie na temat różnych nazw kodowych wersji systemu operacyjnego, mówiąc: „Ponieważ te urządzenia sprawiają, że nasze życie jest tak słodkie, każda wersja Androida ma nazwę po deserze”.

Logo Androida

Znane teraz logo systemu operacyjnego Android, które wygląda jak połączenie robota i zielonego błędu, zostało stworzone przez Irinę Blok, gdy była zatrudniona przez Google. Na czacie z The New York Times w 2013 r. Blok powiedziała, że ​​jedyną dyrektywą wydaną jej zespołowi projektowemu przez Google było nadanie logo wyglądu robota. Twierdzi, że ostateczny projekt został częściowo zainspirowany spojrzeniem na znane logo toalety przedstawiające „mężczyzn” i „kobiety”.

Jedną z rzeczy, które postanowili zrobić Blok i Google, było uczynienie robota z Androidem projektem typu open source. Niemal każda inna ogromna firma chroniłaby takie logo lub maskotkę przed przeprojektowaniem i wykorzystaniem przez innych. Jednak robot z Androidem został zmodyfikowany i używany przez mnóstwo ludzi, wszystko dlatego, że Google zezwala na takie zmiany w ramach licencji Creative Commons 3.0 Uznanie autorstwa.

Po co używać posągów do symbolizowania nowych wersji Androida?

Jak powiedzieliśmy wcześniej, Cupcake był pierwszą wersją Androida z publicznie kryptonimem „smaczna uczta”. Kiedy Google w końcu co roku ujawnia swoją nazwę kodową, umieszcza również nowy posąg z tą nazwą kodową na trawniku przed budynkiem Visitor Center w Mountain View w Kalifornii.

W 2015 r. Kanał Nat and Friends na YouTube ujawnił, że mały zespół artystyczny w New Jersey stworzył pierwszą statuetkę dla Androida, przedstawiającą główną maskotkę, oraz wszystkie inne figurki reprezentujące różne wersje Androida od Cupcake do obecnej wersji, Oreo Same posągi są wykonane ze styropianu, a następnie rzeźbione, pokryte twardą warstwą plastiku, a następnie pomalowane, zanim zostaną wysłane 3000 mil do Kalifornii na ich oficjalne odsłonięcie.

Android 1.5 Cupcake

Pierwsza oficjalna publiczna nazwa kodowa dla Androida pojawiła się dopiero w kwietniu 2009 roku w wersji 1.5 Cupcake. Dodała ona całkiem sporo nowych funkcji i ulepszeń w porównaniu do dwóch pierwszych publicznych wersji, w tym rzeczy, które teraz bierzemy za pewnik, takie jak możliwość przesyłania filmów do YouTube, sposób automatycznego obracania ekranu telefonu na właściwe pozycje oraz obsługa klawiatur innych firm.

Niektóre z telefonów, które zostały wydane z zainstalowanym Cupcake, zawiera pierwszy telefon Samsung Galaxy wraz z HTC Hero.

Android 1.6 Donut

Google szybko uruchomił system Android 1.6 Donut we wrześniu 2009 roku. Nowe funkcje obejmowały obsługę operatorów korzystających z sieci opartych na CDMA. Dzięki temu telefony z Androidem mogły być sprzedawane przez wszystkich operatorów na całym świecie.

Inne funkcje obejmowały wprowadzenie okna szybkiego wyszukiwania oraz szybkie przełączanie między aparatem, kamerą i galerią, aby usprawnić przechwytywanie multimediów. Firma Donut wprowadziła również widget Power Control do zarządzania Wi-Fi, Bluetooth, GPS itp.

Jednym z telefonów sprzedawanych z zainstalowanym Donutem był nieszczęsny Dell Streak, który miał ogromny (wówczas) 5-calowy ekran i został wówczas opisany na naszej stronie jako „smartfon / tablet”. Obecnie 5-calowy wyświetlacz jest uważany za średnią wielkość smartfona.

Android 2.0-2.1 Eclair

W październiku 2009 r., Około rok po uruchomieniu Androida 1.0, Google wydało wersję 2.0 systemu operacyjnego o oficjalnej nazwie kodowej Eclair. Ta wersja jako pierwsza dodała obsługę zamiany tekstu na mowę, a także wprowadziła na żywo tapety, obsługę wielu kont i nawigację w Mapach Google, a także wiele innych nowych funkcji i ulepszeń.

Motorola Droid był pierwszym telefonem, który zawierał system Android 2.0 po wyjęciu z pudełka. Telefon był także pierwszym telefonem z systemem Android, który został sprzedany przez Verizon Wireless. Chociaż Google był bezpieczny w użyciu Androida jako nazwy swojego systemu operacyjnego, termin „Droid” był wówczas znakiem towarowym firmy Lucasfilm w odniesieniu do robotów Gwiezdne Wojny franczyzowa. Motorola musiała uzyskać pozwolenie i zapłacić Lucasfilmowi pieniądze, aby użyć Droida jako nazwy swojego telefonu. Motorola nadal używała marki Droid w wielu swoich telefonach dopiero w 2016 roku.

Android 2.2 Froyo

Wprowadzony na rynek w maju 2010 roku, oficjalnie wprowadzono system Android 2.2 Froyo (skrót od „mrożony jogurt”). Smartfony z zainstalowanym Froyo mogą korzystać z kilku nowych funkcji, w tym z funkcji mobilnego hotspotu Wi-Fi, powiadomień wypychanych za pośrednictwem usługi Android Cloud to Device Messaging (C2DM), wsparcia flash i innych.

Pierwszy smartfon z marką Google Nexus, Nexus One, został wypuszczony z Androidem 2.1 po wyjęciu z pudełka w 2010 roku, ale szybko otrzymał aktualizację bezprzewodową do Froyo w tym samym roku. Oznaczało to nowe podejście do Google: firma współpracuje bliżej niż kiedykolwiek wcześniej z producentem sprzętu HTC, aby zaprezentować czysty system Android.

Android 2.3 Gingerbread

Android 2.3 Gingerbread, wprowadzony na rynek we wrześniu 2010 r., Jest obecnie najstarszą wersją systemu operacyjnego, którą Google wciąż wymienia na swojej miesięcznej stronie aktualizacji wersji platformy. Według stanu na 13 września 2017 r. Google wskazało, że tylko 0,6 procent wszystkich urządzeń z Androidem obsługuje obecnie niektóre wersje Gingerbread.

System operacyjny otrzymał odświeżenie interfejsu użytkownika pod Gingerbread. Dodano obsługę funkcji komunikacji bliskiego zasięgu (NFC) w smartfonach z wymaganym sprzętem. Pierwszym telefonem, który dodał zarówno sprzęt Gingerbread, jak i NFC, był Nexus S, który został opracowany wspólnie przez Google i Samsunga. Piernik położył również podwaliny pod selfie, dodając obsługę wielu kamer i obsługę czatów wideo w Google Talk.

Android 3.0 Plaster miodu

Ta wersja systemu operacyjnego jest chyba dziwakiem z tej grupy. Honeycomb został wydany przez Google do instalacji tylko na tabletach i innych urządzeniach mobilnych z większymi wyświetlaczami niż obecne smartfony. Po raz pierwszy został wprowadzony w lutym 2011 roku wraz z pierwszym tabletem Motorola Xoom i zawierał takie funkcje, jak przeprojektowany interfejs użytkownika specjalnie dla dużych ekranów, a także pasek powiadomień umieszczony na dole wyświetlacza tabletu.

Chodziło o to, aby Honeycomb oferował określone funkcje, których nie mogłyby obsługiwać mniejsze wyświetlacze znajdujące się w tym czasie na smartfonach. Była to również odpowiedź Google i jej zewnętrznych partnerów na wydanie iPada Apple w 2010 roku. Mimo że Honeycomb był dostępny, niektóre tablety były nadal wypuszczane ze smartfonowymi wersjami Androida 2.x. W końcu Honeycomb okazał się wersją Androida, która nie była tak naprawdę potrzebna, ponieważ Google zdecydowało się zintegrować większość swoich funkcji w kolejnej głównej wersji 4.0, Ice Cream Sandwich.

Android 4.0 Ice Cream Sandwich

Wydana w październiku 2011 roku wersja Androida Ice Cream Sandwich przyniosła użytkownikom szereg nowych funkcji. Łączył wiele funkcji wersji tabletu o strukturze plastra miodu tylko z tabletem Gingerbread. Zawiera także „ulubioną tacę” na ekranie głównym, a także pierwszą pomoc w odblokowaniu telefonu za pomocą aparatu, aby zrobić zdjęcie twarzy jego właściciela. Tego rodzaju wsparcie logowania biometrycznego ewoluowało i znacznie się od tego czasu poprawiło.

Według stanu na 6 lipca Google wskazuje, że 0,7 procent wszystkich urządzeń z Androidem obsługuje obecnie niektóre wersje Androida 4.0, czyli tylko nieznacznie więcej niż Piernik.

Inne znaczące zmiany w ICS obejmowały obsługę wszystkich przycisków ekranowych, gesty machnięcia, aby odrzucić powiadomienia i karty przeglądarki, a także możliwość monitorowania zużycia danych przez telefon komórkowy i Wi-Fi.

Android 4.1-4.3 Jelly Bean

Era Jelly Bean na Androida rozpoczęła się w czerwcu 2012 roku wraz z wydaniem Androida 4.1. Google szybko wydało wersje 4.2 i 4.3, obie pod marką Jelly Bean, odpowiednio w październiku 2012 r. I lipcu 2013 r.

Niektóre z nowych funkcji w tych aktualizacjach oprogramowania obejmowały nowe funkcje powiadomień, które pokazały więcej treści lub przycisków akcji, a także pełną obsługę przeglądarki Chrome Google na Androida, która była zawarta w Androidzie 4.2. Google Now pojawił się również jako część wyszukiwarki, a „Project Butter” wprowadzono w celu przyspieszenia animacji i poprawy reagowania na dotyk Androida. Zewnętrzne wyświetlacze i Miracast również zyskały wsparcie, podobnie jak fotografia HDR.

Jeśli uczestniczyłeś w We / Wy Google w 2012 r., Prawdopodobnie masz w prezencie fabryczny tablet Nexus 7 z Androidem Jelly Bean dla Androida 4.1. Wersje Jelly Bean są nadal bardzo aktywne na wielu telefonach i urządzeniach z Androidem. W tej chwili około 6,9 procent wszystkich produktów z Androidem korzysta z Jelly Bean.

Android 4.4 KitKat

Nazwa Androida 4.4 jest pierwszą wersją systemu operacyjnego, która faktycznie używa wcześniej zastrzeżonej nazwy dla kawałka cukierka. Przed oficjalnym uruchomieniem we wrześniu 2013 r. Firma opublikowała wskazówki na konferencji we / wy Google tego samego roku, a także w innych miejscach, że nazwa kodowa Androida 4.4 to tak naprawdę „Key Lime Pie”. Rzeczywiście, większość Google'a Zespół Androida pomyślał, że tak też będzie.

Jak się okazało, dyrektor Google ds. Globalnych partnerstw z Androidem, John Lagerling, pomyślał, że „Key Lime Pie” nie byłoby wystarczająco znaną nazwą dla Androida 4.4 na całym świecie. Zamiast tego postanowił zrobić coś innego. Skontaktował się z Nestle, twórcami paska KitKat, i zapytał, czy mogą użyć nazwy dla Androida 4.4. Nestle zgodził się, a nawet wydał wersje paska KitKat w kształcie maskotki robota na Androida w ramach umowy o współpracy marki z Google. To był eksperyment marketingowy, którego Google nie rozpalił na nowo do ostatniej premiery Oreo.

KitKat nie miał ogromnej liczby nowych funkcji, ale miał jedną rzecz, która naprawdę pomogła rozwinąć cały rynek Androida. Został zoptymalizowany do pracy na smartfonach, które miały zaledwie 512 MB pamięci RAM. Umożliwiło to producentom telefonów uzyskanie najnowszej wersji Androida i zainstalowanie jej na znacznie tańszych telefonach.

Smartfon Google Nexus 5 był pierwszym z preinstalowanym Androidem 4.4. Mimo że KitKat został uruchomiony prawie cztery lata temu, wciąż istnieje wiele urządzeń, które wciąż go używają. Aktualna strona aktualizacji wersji platformy Google stwierdza, że ​​15,1 procent wszystkich urządzeń z Androidem obsługuje niektóre wersje Androida 4.4 KitKat.

Android 5.0 Lollipop

Po raz pierwszy wprowadzony na rynek jesienią 2014 r. Android 5.0 Lollipop był poważnym zaburzeniem ogólnego wyglądu systemu operacyjnego. Była to pierwsza wersja systemu operacyjnego, która korzystała z nowego języka Material Design firmy Google, który swobodnie wykorzystywał efekty świetlne i cienie, między innymi, aby symulować papierowy wygląd interfejsu użytkownika Androida. Interfejs użytkownika otrzymał także inne zmiany w Lollipop, w tym odnowiony pasek nawigacyjny, bogate powiadomienia dla ekranu blokady i wiele więcej.

Kolejna aktualizacja systemu Android 5.1 wprowadziła kilka dodatkowych zmian. Obejmowało to oficjalną obsługę połączeń dual-SIM, HD Voice i ochronę urządzenia, aby zablokować złodziei w telefonie nawet po przywróceniu ustawień fabrycznych.

Smartfon Nexus 6 firmy Google wraz z tabletem były pierwszymi urządzeniami, na których wstępnie zainstalowano Lollipop. W tej chwili system Android 5.0 Lollipop jest zainstalowany i używany przez około 29 procent wszystkich aktywnych urządzeń z Androidem, zgodnie ze statystykami wersji platformy Google. Ciekawostka: Google użył wewnętrznej nazwy „Lemon Meringue Pie”, ponieważ opracował Androida 5.0, zanim zdecydował się na Lollipop jako oficjalną nazwę publiczną systemu operacyjnego.

Android 6.0 Marshmallow

Wydany jesienią 2015 roku Android 6.0 Marshmallow wykorzystał słodką ucztę, którą faworyzowali obozowicze nad ogniem, jako swój główny symbol. Wewnętrznie Google użył „Macadamia Nut Cookie” do opisania Androida 6.0 przed oficjalnym ogłoszeniem Marshmallow. Zawiera funkcje takie jak nowa szuflada aplikacji przewijanej pionowo, Google Now on Tap, natywna obsługa biometrycznego odblokowywania odcisków palców smartfona, obsługa USB Type-C, wprowadzenie Android Pay i wiele więcej.

Pierwszymi urządzeniami, które zostały fabrycznie zainstalowane z Marshmallow, były smartfony Google i Nexus 5X wraz z tabletem Pixel C. Obecne statystyki dotyczące używania platformy Android pokazują, że Marshmallow nieznacznie wyprzedziło Lollipop jako najbardziej zainstalowaną wersję systemu operacyjnego, co stanowi 32,2% wszystkich urządzeń z Androidem.

Android 7.0 Nougat

Wersja 7.0 mobilnego systemu operacyjnego Google uruchomiona jesienią 2016 r. Zanim Nougat został ujawniony, „Android N” był wewnętrznie nazywany przez Google „New York Cheesecake”. Wiele nowych funkcji Nougat obejmowało lepsze funkcje wielozadaniowe dla rosnącej liczby smartfony, które mają większe wyświetlacze, takie jak tryb podzielonego ekranu, oraz szybkie przełączanie między aplikacjami.

Google dokonało również wielu dużych zmian za kulisami, takich jak przejście na nowy kompilator JIT w celu przyspieszenia aplikacji, obsługa interfejsu API Vulkan w celu szybszego renderowania 3D oraz włączenie producentów OEM do obsługi platformy wirtualnej rzeczywistości DayDream.

Google wykorzystało tę wersję, aby odważnie wejść na rynek smartfonów premium. Pierwsze markowe smartfony Pixel i Pixel XL wraz z LG V20 zostały wprowadzone na rynek z preinstalowanym Nougat.

Android 8.0 Oreo

W marcu 2017 r. Google oficjalnie ogłosiło i wydało pierwszą wersję dla programistów Androida O, znaną również jako Android 8.0. Jeszcze przed tym wydaniem Hiroshi Lockheimer, starszy wiceprezes Androida w Google, opublikował GIF ciasta Oreo na swoim koncie na Twitterze w lutym 2017 roku. To była pierwsza solidna wskazówka, że ​​Oreo, popularne ciasteczko z dwóch wafli czekoladowych z kremem wypełniającym pomiędzy, rzeczywiście byłaby oficjalna nazwa kodowa dla Androida 8.0.

W sierpniu Google potwierdziło, że Oreo rzeczywiście będzie publiczną nazwą Androida 8.0. Po raz drugi Google wybrał znak towarowy dla Androida (Oreo jest własnością Nabisco). Zrywając ze swoją tradycją, Google po raz pierwszy pokazał maskotkę z Androidem Oreo na konferencji prasowej w Nowym Jorku, zamiast pokazywać ją najpierw w siedzibie Googleplex. Statua przedstawia również samą maskotkę Androida jako latającego superbohatera wraz z peleryną. Drugi posąg został umieszczony w głównej siedzibie Google później tego samego dnia

Jeśli chodzi o jego funkcje, Android Oreo zawiera wiele wizualnych zmian w menu Ustawienia, a także natywną obsługę trybu obrazu w obrazie, kanałów powiadomień, nowych interfejsów API autouzupełniania dla lepszego zarządzania hasłami i wypełnianiem danych i wiele więcej. Android Oreo jest dostępny do pobrania za pośrednictwem Google Open Source Project Google, a także jest dostępny jako bezprzewodowa aktualizacja starszych (i obsługiwanych) urządzeń Google Nexus i Pixel, a także jako aktualizacja wielu starszych telefonów z Androidem. Android Oreo jest również wyposażony w własne modele Google Pixel 2, a także wiele innych nowszych telefonów, które trafiły na rynek.

Android 9.0 Pie

W dniu 7 marca 2018 r. Google uruchomiło pierwszą wersję dla deweloperów kolejnej ważnej aktualizacji Androida Android P. 6 sierpnia 2018 r. Firma oficjalnie uruchomiła ostateczną wersję Androida 9.0 i nadała jej oficjalną nazwę kodową „Pie. Obejmował szereg głównych nowych funkcji i zmian. Jeden z nich porzuca tradycyjne przyciski nawigacyjne na korzyść jednego podłużnego przycisku na środku, czyli nowego przycisku głównego. Przesunięcie w górę od tego przycisku powoduje wyświetlenie Przegląd, z ostatnio używanymi aplikacjami, paskiem wyszukiwania i pięcioma sugestiami aplikacji na dole. Możesz przesunąć palcem w lewo, aby zobaczyć wszystkie ostatnio otwarte aplikacje, lub przeciągnąć przycisk Początek w prawo, aby szybko przewijać aplikacje.

• Czytać: Recenzja systemu Android 9.0 Pie

Android 9.0 Pie zawiera także kilka nowych funkcji mających na celu przedłużenie żywotności baterii smartfona, w tym korzystanie z uczenia maszynowego w urządzeniu, aby przewidzieć, które aplikacje będą używane teraz i które nie będą używane później. Pie ma również funkcję Shush, która automatycznie przełącza telefon w tryb Nie przeszkadzać, gdy ekran telefonu zostanie zrzucony na płaską powierzchnię. Dostępne są również plasterki, które zapewniają mniejszą wersję zainstalowanej aplikacji w wyszukiwarce Google, oferując pewne funkcje aplikacji bez otwierania pełnej aplikacji

Jak zwykle, system Android 9.0 Pie był najpierw oficjalnie dostępny dla telefonów Google Pixel, ale jednocześnie pojawił się również na telefonie Essential. Od tego czasu pojawiła się jako aktualizacja wielu innych telefonów z Androidem w ciągu ostatnich kilku miesięcy i była dostępna od razu po zakupie w wielu nowych telefonach z Androidem.

Odświeżenie marki: Android 10

Android przeszedł długą drogę od swoich skromnych początków, jako produkt małego start-upu, aż do stania się wiodącym mobilnym systemem operacyjnym na świecie. Istnieją wskazówki, że Google jest na bardzo wczesnym etapie opracowywania całkowicie nowego systemu operacyjnego o nazwie Fuchsia, który może obsługiwać wszystko, od smartfonów po tablety, a nawet notebooki i komputery stacjonarne. Jednak firma nie powiedziała prawie nic o swoich planach dla Fuchsia i jest więcej niż możliwe, że może anulować swój rozwój.

To po prostu pokazuje, że Google jest nadal bardzo zaangażowany w rozwój Androida, a nawet próbował rozszerzyć system operacyjny na telefony komórkowe i tablety na inne urządzenia, w tym, i. W zależności od firmy badawczej, którą uważasz, światowy udział w rynku smartfonów z Androidem wynosi obecnie między 85 a 86 procent, a iOS to druga sekunda między 14 a 15 procent. Wszystkie pozostałe mobilne systemy operacyjne (Windows Phone / Windows 10 Mobile, BlackBerry, Tizen i inne) mają teraz mniej niż 0,1 procent rynku telefonów. W maju 2017 r. Podczas operacji we / wy Google firma poinformowała, że ​​na niektórych wersjach systemu operacyjnego Android działa obecnie ponad dwa miliardy aktywnych urządzeń.

Jednym z wyzwań dla właścicieli urządzeń z Androidem, które stanowiło problem dla systemu operacyjnego od czasu jego uruchomienia, jest aktualizowanie go o najnowsze łaty bezpieczeństwa, nie wspominając już o bezprzewodowym wdrażaniu głównych aktualizacji funkcji dla systemu operacyjnego. Obsługiwane przez Google urządzenia Nexus i Pixel konsekwentnie otrzymują regularne comiesięczne aktualizacje zabezpieczeń oraz najnowszą wersję systemu operacyjnego. Telefony innych producentów są o wiele bardziej popularne dzięki nowym poprawkom bezpieczeństwa i często szybko odpadają, widząc nowe aktualizacje systemu operacyjnego. Kilka telefonów, zwłaszcza odblokowanych, które są w kategorii budżetowej, może w ogóle nie otrzymywać żadnych aktualizacji. Wprowadzenie przez Google Project Treble w Android Oreo powinno ułatwić producentom telefonów szybszą aktualizację urządzeń, ale okaże się, czy działania te przyniosą efekty w dłuższej perspektywie.

Wniosek

O ile Apple nie zdecyduje się na sprzedaż nowych iPhone'ów, które są znacznie tańsze niż obecne modele, rozsądne wydaje się przewidywanie, że Android będzie nadal dominował na rynku systemów operacyjnych dla urządzeń mobilnych, nawet pomimo problemów z szybkimi aktualizacjami. System operacyjny jest instalowany na telefonach, które są sprzedawane za mniej niż 100 USD, aż do drogich flagowych urządzeń, takich jak obecny mistrz: Samsung Galaxy S10 Plus. Ta elastyczność w połączeniu z corocznymi aktualizacjami sprawi, że Android pozostanie liderem w tej branży przez wiele lat.

Czy chcesz, aby Google nadal używał słodkich cukierków i traktuje jako oficjalne nazwy kodowe przyszłych wersji Androida? A może wolisz, aby przestawili się na inną formę żywności? Daj nam znać, co myślisz w komentarzach!