Zawartość

• Co to jest super rozdzielczość?
• Kto używa super rozdzielczości i jak?
• Gdzie dalej do zdjęć w super rozdzielczości?

Dzisiejsze aparaty fotograficzne na smartfony to znaczący krok ponad wysiłki sprzed dwóch lat, ponieważ w ofercie mamy teraz potrójne aparaty, zoom peryskopowy i tryby nocne.

Nowoczesny smartfon wykorzystuje różnorodne techniki fotograficzne w celu zapewnienia wysokiej jakości obrazu, a algorytmy uczenia maszynowego i binowanie pikseli to tylko dwie z wielu technologii w tym zakresie. W ostatnich latach pojawiła się kolejna niezwykle ważna technika fotograficzna, zwana super rozdzielczością.

Co to jest super rozdzielczość?

Mówiąc najprościej, super rozdzielczość to praktyka generowania obrazu o wyższej rozdzielczości poprzez wykonywanie i przetwarzanie wielu zdjęć o niższej rozdzielczości. Ta technika zasadniczo wypełnia luki w szczegółach i redukuje szum podczas powiększania obrazu.

W astronomii wcześniej stosowano super rozdzielczość, jak zauważa Europejska Agencja Kosmiczna, przetwarzając wiele zdjęć o niższej rozdzielczości, aby zrobić jedno zdjęcie w wyższej rozdzielczości. Jest to również opcja w niektórych aparatach DSLR, z takimi jak niektóre aparaty wyrzucające obraz 40MP z czujnikiem 16MP.

Tak jak Robert Triggs wyjaśnia, że ​​techniki super rozdzielczości w smartfonach polegają na tak zwanej lokalizacji subpikseli. „Lokalizacja subpikseli określa dokładność dowolnego punktu na obrazie do dokładności subpikseli, patrząc na ten sam punkt w dwóch lub więcej klatkach, każda z nieco innym punktem widzenia”, zauważa Rob.

Wykonując wiele zdjęć o niższej rozdzielczości i porównując te punkty na każdym zdjęciu, masz podstawę do uzyskania solidnego obrazu o wyższej rozdzielczości. Zasadniczo dzieje się tak, że istnieją niewielkie różnice między tymi punktami, a algorytmy lub techniki uczenia maszynowego mogą wykorzystać te różnice do uzupełnienia braków i stworzenia dodatkowych szczegółów.

Kto używa super rozdzielczości i jak?

Istnieje wiele producentów smartfonów stosujących technologię super rozdzielczości w swoich produktach. Jedną z pierwszych firm mobilnych, które wykorzystały tę technologię na wielką skalę, była Oppo w Find 7, która zapewnia 50MP snapsów z kilku strzałów 13MP.

Asus i jego starsze flagowce Zenfone również podążyły podobną ścieżką do Oppo, łącząc cztery obrazy 13MP w jedno ujęcie 52MP. Firma podniosła stawkę dzięki ZenFone AR, który jest w stanie generować obrazy 92MP - po co zatrzymywać się na 52MP?

Huawei to kolejna firma korzystająca z super rozdzielczości w swoich wysokiej klasy telefonach, z których korzystają wszystkie flagowce z 2018 i 2019 roku - chociaż korzysta z tej technologii przynajmniej od 2013 roku. Huawei obecnie korzysta z tej technologii do powiększania teleobiektywem / peryskopem i zoomu hybrydowego, zapewniając ujęcie z powiększeniem 10 MP z peryskopu / teleobiektywu 8 MP.

Standardowy cyfrowy kadr z Pixel 2 (L) kontra Super Res Zoom na Pixel 3. Blog Google AI

W międzyczasie Google wykorzystuje technologię swojej metody zoomu cyfrowego Super Res Zoom w serii Pixel (patrz wyżej). Rozwiązanie Google do powiększania pozwala firmie wykorzystać naturalne wstrząsy dłoni użytkownika do robienia zdjęć z kilku nieco różnych kątów. Odtąd są one łączone i przetwarzane w celu uzyskania lepszych wyników powiększenia 2x w dobrym świetle.

Najnowsza firma korzystająca z super rozdzielczości w swoich telefonach to OnePlus z OnePlus 7 Pro. Chińska marka twierdzi, że używa super rozdzielczości do wyodrębnienia „kluczowych informacji z wielu zdjęć za pomocą specjalnego algorytmu i łączy cechy podmiotów w celu wzbogacenia i warstwowania zdjęcia ze szczegółami, tworząc super czyste zdjęcie”.

Gdzie dalej do zdjęć w super rozdzielczości?

Wygląda na to, że super rozdzielczość stała się kluczową funkcją wielu najpopularniejszych smartfonów na świecie. Między flagowcami Huawei a serią Google Pixel możesz nawet argumentować, że jest to niezbędna funkcja dla osób, które chcą dobrze zaokrąglonego telefonu z aparatem.

Ale co przyniesie przyszłość technikom super-rozdzielczości? Pojawienie się czujników aparatu o bardzo wysokiej rozdzielczości może przede wszystkim zmniejszyć popyt na zdjęcia w super rozdzielczości. Niezależnie od tego, czy chodzi o czujniki 40MP Sony, aparaty 48MP używane przez Huawei, OnePlus i Xiaomi, czy też czujniki 64MP Samsunga, wszystkie one pozwalają użytkownikom natywnie robić zdjęcia w bardzo wysokiej rozdzielczości.

Widzieliśmy także, jak kamery teleobiektywowe i peryskopowe zmieniają grę w ciągu ostatnich trzech lat, jeśli chodzi o zbliżenie do smartfona, dając użytkownikom uzasadniony sposób na powiększanie bez znacznej utraty szczegółów. Z drugiej strony, pomimo dodania teleobiektywów i aparatów peryskopowych w telefonach Huawei, nadal widzimy mocną rozdzielczość doładowania z 8MP do 10MP dzięki technologii super rozdzielczości. Połączenie super rozdzielczości i teleobiektywu / zoomu peryskopowego zapewnia również lepszy zoom cyfrowy, a Huawei P30 Pro oferuje zoom cyfrowy do 50x i hybrydowy 10x.

Google i seria Pixel pokazały również, że smartfony z jednym aparatem mogą korzystać z super rozdzielczości w przypadku braku teleobiektywu lub zoomu peryskopowego. Wynik może nie być tak dobry jak natywny aparat z zoomem, ale z pewnością stanowi ulepszenie w stosunku do tradycyjnego zoomu cyfrowego.

Super rozdzielczość jest obecnie wyraźnie dużą częścią krajobrazu fotografii na smartfonach. Ale nie jest to jedyna funkcja wymagana do stworzenia fantastycznego aparatu na smartfona, z takimi jak binowanie pikseli, tryby nocne i przetwarzanie HDR na najwyższym poziomie, równie ważne. Tak czy inaczej, dzięki tym ulepszeniom nowoczesne aparaty do smartfonów są znacznie lepsze niż urządzenia sprzed nawet dwóch lub trzech lat.